MasyaAllah, segala puji bagi Allah SWT yang telah mengurniakan kita pemimpin-pemimpin hebat dalam sejarah Islam, seperti Sayyidina Umar Al-Khattab RA. Umar terkenal dengan sifat adil, tegas, dan sangat prihatin terhadap kebajikan rakyat. Kisah Umar yang memikul sendiri guni tepung untuk sebuah keluarga miskin yang kelaparan ialah contoh luar biasa tentang tanggungjawab dan kerendahan hati seorang pemimpin agung.
Sayyidina Umar Al-Khattab RA ialah seorang khalifah yang sentiasa dekat dengan rakyatnya. Walaupun beliau memegang jawatan tertinggi dalam dunia Islam pada waktu itu, Umar tidak pernah memandang remeh keperluan rakyat biasa. Sejak dilantik menjadi khalifah, Umar sentiasa melakukan rondaan malam untuk memantau keadaan rakyatnya secara langsung. Umar mahu memastikan setiap orang mendapat keadilan, makanan, dan hak mereka. Baginya, seorang pemimpin bukan sekadar berkuasa di istana, tetapi harus memahami dan menjaga kehidupan rakyat.
Pada suatu malam, semasa Umar meronda secara senyap di sekitar kota Madinah, beliau mendengar berita tentang sebuah keluarga miskin yang sedang kelaparan. Beliau amat tersentuh mendengar berita itu, lebih-lebih lagi apabila mengetahui bahawa keluarga tersebut tidak mempunyai apa-apa untuk dimakan. Keluarga ini hanyalah salah satu daripada ribuan rakyat yang perlu dijaga oleh Umar. Namun, dalam hatinya, Umar memikul tanggungjawab yang sangat besar – beliau merasa bahawa setiap insan di bawah pemerintahannya ialah amanah yang harus dijaga dengan penuh perhatian.
Setelah mendengar tentang keluarga yang kelaparan itu, Umar segera bertindak. Beliau tidak menunggu untuk menghantar orang lain atau memberi arahan, sebaliknya beliau terus ke Baitulmal – tempat penyimpanan harta umat Islam – untuk mengambil bekalan makanan yang diperlukan. Di Baitulmal, Umar sendiri mengambil sebuah guni tepung, minyak, dan beberapa barang keperluan lain yang dapat membantu keluarga tersebut.
Walaupun Umar ialah seorang khalifah yang berhak mengarahkan orang bawahannya untuk melakukan tugas ini, beliau memilih untuk memikul sendiri guni tepung tersebut. Baginya, memikul tanggungjawab secara langsung bukan sahaja akan meringankan beban rakyatnya, tetapi juga menambah nilai dalam amalannya sebagai pemimpin yang ikhlas. Umar sedar bahawa tanggungjawab seorang pemimpin bukan hanya dalam bentuk arahan, tetapi juga dalam bentuk tindakan nyata.
Ketika Umar sedang bersiap untuk membawa guni tepung tersebut kepada keluarga yang kelaparan, seorang lelaki yang menemani beliau menawarkan diri untuk membantu memikul guni itu. Lelaki tersebut berkata kepada Umar, "Biarlah saya yang memikul guni ini untuk tuan, wahai Amirul Mukminin." Namun, jawapan Sayyidina Umar Al-Khattab RA menunjukkan betapa mendalamnya rasa tanggungjawab beliau terhadap rakyat. Umar menolak tawaran itu dengan tegas tetapi penuh hikmah. Beliau berkata, "Adakah engkau mahu memikul bebanku di akhirat kelak?"
Kata-kata ini memberikan pengajaran yang mendalam. Bagi Umar, memikul guni tepung bukan sekadar membawa beban fizikal, tetapi ia juga merupakan satu bebanan moral dan rohani. Umar sedar bahawa sebagai pemimpin, beliau bertanggungjawab sepenuhnya terhadap kesejahteraan rakyat, dan beliau harus memikul beban itu di dunia ini supaya tidak terbeban di akhirat nanti. Beliau merasakan bahawa memikul sendiri tanggungjawab ini akan menjadi satu amal yang besar di sisi Allah, dan beliau tidak mahu melepaskan peluang itu kepada orang lain.
Ketika Umar memikul guni tepung dan berjalan menuju ke rumah keluarga miskin tersebut, beliau melangkah dengan penuh keikhlasan. Bagi seorang khalifah, kerja seperti ini mungkin dilihat sebagai tugas yang "biasa" atau "remeh" oleh sesetengah pihak, tetapi Umar melihatnya sebagai satu tanggungjawab yang sangat besar. Beliau tidak mahu bermegah dengan jawatan yang dipegangnya. Sebaliknya, Umar ingin menunjukkan kepada rakyat bahawa pemimpin yang sebenar ialah mereka yang sanggup merendahkan diri dan berkhidmat dengan penuh ikhlas.
Setibanya di rumah keluarga yang kelaparan itu, Umar sendiri memasak makanan menggunakan tepung dan minyak yang dibawa. Bayangkan, seorang khalifah yang memerintah seluruh dunia Islam pada waktu itu, duduk di dapur rumah keluarga miskin, menyalakan api, dan memasak makanan. Umar melakukannya tanpa rasa malu atau segan, kerana beliau tahu bahawa tanggungjawabnya sebagai pemimpin ialah untuk memastikan setiap rakyat di bawah pemerintahannya mendapat kehidupan yang baik.
Setelah makanan siap dimasak, Umar menyerahkan hidangan kepada keluarga tersebut. Melihat mereka makan dengan lahap dan penuh kesyukuran, Umar merasa lega. Beliau tidak meminta apa-apa balasan atau pujian. Baginya, melihat rakyatnya tidak lagi kelaparan sudah cukup untuk membuat hatinya tenang.
MasyaAllah, kisah ini memberikan kita banyak pengajaran berharga. Ia mengajar kita tentang tanggungjawab pemimpin, keikhlasan, kesederhanaan dan kerendahan hati. Sayyidina Umar Al-Khattab RA menunjukkan kepada kita bahawa seorang pemimpin yang baik ialah mereka yang sentiasa peka terhadap keperluan rakyatnya. Umar tidak hanya duduk di takhta dan memberi arahan, tetapi beliau turun sendiri membantu rakyat yang memerlukan, tanpa mengira status atau kedudukannya.
Kisah Sayyidina Umar Al-Khattab RA dan guni tepung ini ialah satu lagi bukti bahawa seorang pemimpin sejati ialah mereka yang sanggup memikul tanggungjawab dengan penuh keikhlasan dan kesungguhan. Umar tidak pernah menjadikan statusnya sebagai alasan untuk berlepas diri daripada tanggungjawabnya. Sebaliknya, beliau memikul sendiri beban yang sepatutnya dipikul oleh seorang pemimpin di dunia ini, supaya beliau tidak dibebani di akhirat kelak.
Semoga kisah ini menjadi inspirasi bagi kita semua untuk sentiasa bertanggungjawab dalam apa jua peranan yang kita pikul, sama ada sebagai pemimpin, pekerja, atau ahli keluarga. Semoga kita semua dapat mencontohi keikhlasan, kerendahan hati, dan ketulusan Sayyidina Umar Al-Khattab RA dalam kehidupan seharian kita. MasyaAllah, segala puji bagi Allah, Tuhan sekalian alam.
Catat Ulasan